AC1 Sentinel
W tym czasie w Australii były prowadzone prace nad projektem czołgu, który spełniałby wymagania postawione w listopadzie 1940 roku przez Sztab Generalny armii australijskiej. Planowano przyspieszyć produkcję wykorzystując elementy amerykańskiego czołgu średniego M3, który został wprowadzony do produkcji w 1941 roku. Jednak plany jego produkcji licencyjnej upadły i powrócono do projektowania czołgu w oparciu o własne siły. Czołg otrzymał oznaczenie AC1, co oznaczało Australian Cruiser 1, miał to być czołg szybki. W październiku 1941 roku gotowy był kadłub, a w styczniu 1942 roku cały czołg. Doskonalenie konstrukcji trwało ponad rok. Pojazd otrzymał nazwę Sentinel. Produkcję seryjną rozpoczęto w sierpniu 1942 roku w zakładach Chullona Tank Assembly, znajdujących się w Nowej Południowej Walii. Od złożenia zamówienia minęły zaledwie 22 miesiące, co było ogromnym osiągnięciem, gdyż Australia nigdy nie projektowała i nie produkowała czołgów.
Do lipca 1943 roku wyprodukowano 66 czołgów AC1 Sentinel. W tym czasie do Australii napływały już lepsze amerykańskie czołgi M3 i M4. AC1
> posiadał armatę kal. Do lipca 1943 roku wyprodukowano 66 czołgów AC1 Sentinel. W tym czasie do Australii napływały już lepsze amerykańskie czołgi M3 i M4. AC1
40 mm, która nie dawała sobie rady z większością czołgów japońskich i przez brak pocisków odłamkowo-burzących nie nadawała się do walki z piechotą. Wówczas powstał czołg AC2 uzbrojony w australijską armatę polową kal. 87,6 mm. Ten czołg również był słaby w walce z czołgami. Konstruktorzy australijscy opracowali wersję AC4 uzbrojoną w brytyjską armatę ppanc. 76,2 mm. Nie podjęto produkcji tego czołgu, gdyż do Australii napływały równie dobre czołgi z USA.
Kadłub AC1 był łączony z odlewanych części. W lewej bocznej ścianie kadłuba znajdował się luk ewakuacyjny. Pancerz kadłuba miał grubość od 25 do 65 mm. Masa bojowa czołgu wynosiła 28,45 t. Wieża była odlewana. Grubość pancerza osłony jarzma i przedniej części wieży wynosiła 65 mm.
Po lewej stronie w przedniej części kadłuba siedział kierowca. Obok niego strzelec, który obsługiwał km Vickers kal. 7,7 mm. Obaj dysponowali obrotowymi peryskopami obserwacyjnymi. Oprócz tego kierowca mógł obserwować teren przez luk w pancerzu czołowym i przez szczelinę obserwacyjną. Na błotnikach były zamontowane dwa reflektory. Z przodu i z tyłu kadłuba przymocowane były po dwa haki holownicze.
Wieża mieściła trzech członków załogi. Po prawej stronie siedział ładowniczy, który obsługiwał również radiostację. Po lewej stronie było stanowisko celowniczego. Z tyłu za celowniczym było stanowisko dowódcy, który miał do dyspozycji wieżyczkę obserwacyjną. W wieży był tylko jeden właz. Wieża była obracana za pomocą silnika elektrycznego,
a w trybie awaryjnym ręcznie.
Główne uzbrojenie czołgu stanowiła armata OQF Mk IX kal. 40 mm i sprzężony z nią km Vickers kal. 7,7 mm.
Napęd czołgu stanowiło trzy 8-cylindrowe gaźnikowe silniki Cadillac mod. 75 o mocy 117 KM każdy. Prędkość maksymalna po drodze wynosiła 48 km/h.
Dane taktyczno-techniczne AC1 Sentinel
Załoga: 5
Masa: 28,45 t
Wymiary: długość 6,325 m, szerokość 2,77 m, wysokość 2,565 m
Napęd: trzy 8-cylindrowe, gaźnikowe, chłodzone cieczą, silniki Cadillac mod. 75 o mocy 117 KM
Osiągi: prędkość maksymalna po drogach 48 km/h, zasięg 320 km, pokonywane przeszkody: brody 1,2 m, pionowe ściany 0,6 m, rowy 2,8 m
Uzbrojenie: armata Mk IX kal. 40 mm, 2 km Vickers kal. 7,7 mm
Autor: stahuvader